Gençlere Yatırım Yapan Bir Kuruluş! InnoCampus! – Muhammet İlbaş

Yatırım denince akla ne gelir? Bir projeniz veya bir fikriniz var; bunlara yatırım yapan birileri mi? Hayır. InnoCampus’e ne kadar ön yargıyla gitsem de bu yargılarımın asılsız olduğunu öğrenmem uzun sürmedi.
Çünkü onlar bazıları gibi projesi, fikirleri olan gençlere bir tür “ para “ gözü ile bakmıyorlar. Tamamen ülkenin geleceği, gençlerin geleceği için çırpınan bir ekiptir, InnoCampus. Bir tür hizmet için sanki yemin etmiş mentörler, sıkılmadan projeniz için sabaha kadar sizinle beraber çalışabilir ve yeni fikirler ortaya atabilirler.
Bu yazım sıkıcı olmayacak merak etmeyin! Size anbean ne yaşadığımı da anlatmayacağım. Sadece benim için güzel olan anları paylaşacağım!
_______________________________________________________________________

Şile, Işık üniversitesine ayak attığınız an gözleriniz bir an konteynırları arar. “-Nerde bu konteynırlar?”
Bir müddet yürüdükten sonra 3 tane çapraz bir şekilde dizilmiş konteynırları görürsünüz!

Ve dersiniz ki “- Eve gitmek istiyorum!, burda yaşayamammmm!”
Tabi ilk görüşte bu ne ya ufacık bir konteynır burada nasıl çalışabilirim?
Ama önyargılarım yine yenik çıktı! İçeri adımımı atar atmaz, İrem ve Zeynep abla, durmuş ve taceddin abi ( mentörler ) öyle bir sıcak kanlılıkla karşıladı ki bizi, içiniz cız eder 😉
Her neyse herkese odaları verilince, tekrar konteynırlarda buluştuk ve çok iyi bir dersle güne başladık!

İLETİŞİM
Evet, Memet abinin karşımızdaki kişiyi ne kadar iyi anlıyoruz dersi ile kendimde bir iletişim kopukluğu olduğunu anladım.
Daha sonra onca kişinin arasına çıkıp projemi ve kendimi anlatınca tam bir girişimci olduğumu tam o anda herkesin ve İrem Ablanın gözyaşları eşliğinde beni seyrederken anladım.
Ve gurur duydum!

Sürekli hızlı bir tempoda olunsa da gençlerin üzerindeki bütün yorgunluğu bi çırpıda atmaya yarayan takım oyunları vazgeçilmezimiz idi.
InnoCampuste görüp daha önce hiçbir girişim kampında görmediğim bir olay daha vardı.

 

Yukarıdaki gibi projelerimizi bir kağıda yazıp ihtiyacımız olan kişileri ekibimize dahil edebiliyorduk! Ve bu sayede hiçbir eksiğimiz kalmıyor olay kendiliğinden çözülmüş oluyordu.

“- Ya bırakın Allah aşkına 3-5 genç toplanmış projemi yapacak; anca işleri güçleri oyundur” diyenlere özel;

Yukarıdaki fotoğrafı proje sunumlarından bir önceki gün çektim. Ve inanmayacaksınız ama herkes projesini yetiştirebilmek için sabaha kadar uyumadı bile!

Gençlerin sabaha kadar çalışıp projelerini yetiştirme telaşını görünce İlker abimizin durumu 
Kendisiyle çok kaynaşma fırsatı bulamasam da son günlerde bana ve arkadaşlara gerçekten çok büyük faydası dokundu! Bizlerle sabahladı bile diyebilirim. Hem projemize destek çıktı, hem de sohbeti ile bizlere farklı bir bakış açısı kazandırdı.

Son gece -de biz gençlerle beraber sabaha kadar çalışan ve gözlerinden uyku değil! “ Sizlerle gurur duyuyorum” anlamını bizlere en doğal şekilde veren canım Zeynep ablam!

Biz gençlerin stresli saniyelerini bir an olsun dağıtmak ve bizlere motive olmak için her an yanımızda olan İstediğimiz zaman derdimizi dinleyen, çıkın biraz gezin-dolaşın, gelin gitar çalalım vs vs. bir çok konuda destek olan yine canım Durmuş Abi.

Soğuk duruşu ama bir o kadar sıcak kanlılığıyla bizlere örnek olan, eğitimleri ile kendini hayran bıraktıran Memet abimiz.
Mutluluk gözyaşları ile sürekli kendisini de bizleri de duygulandıran, bir anne şefkati ile bizlere yaklaşan, gizli terapist olan canım İrem ablamız!

Kendisi sürekli “yaplab” atölyesinde bulunsa da özellikle kendisini son günlerde daha çok tanımış olduğum ve hiçbir şeye “ hayır “ demeyen koca yürekli abimiz! Taceddin abi, o kadar gencin projesine prototipler çıkarmak için gece gündüz çalışan canım abim.

Kendisini son günlerde tanımış olmam beni ne kadar üzdüyse de bize canı gönülden destek çıkan ve her konuda elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan; bu satırları yazarken bile bir yandan onla gelecek ile ilgili mesajlaşmam benim içim paha biçilmez bir şey. Çook teşekkür ediyorum Özlem ablam.

Keşke bu kişileri daha önce tanısaydım diye içimden kendime sövmüyor değilim.
Bambaşka bir ortam. Bu yazıyı yazarken bile hala orayı özlememek elde değil.
Hani bazı kişiler vardır. İnsanlar üzerine kumar oynar. Ya tutarsa diye. En kötüsü ise hayalleriyle oynarlar.
Ama bu insanlar da hayalleriyle oynar evet. Ama onları gerçekleştirmek için ellerinden geleni yaparak. Sadece maddi yatırımdan söz etmiyorum tabi ki. Özellikle manevi olarak bizlere çok destek çıktılar.

Ben 1 haftada InnoCampus’ten bunları çıkardıysam gerisini siz düşünün.
Aşağıda çekmiş olduğum fotoğrafları sizle paylaşmaktan zevk duyarım!

Sunum yapamam, elim ayağım titrer diyenlere özel süper bir eğitimden kare.

 

InnoCampüsten ayrılıyoruz diye kendini yerlere atan arkadaşım 

 

Gitmicem ulannnn! Diye Kampüsü inleten Samsunlu arkadaşım!

 

“Noluyor bu konteynırda arkadaş”, diye sürekli bizi gözeten kampüs kedilerinden bir tanesi 

 

Hadi ordan! Yok size uzun-muzun yol! Projenize bakın len! “Demeyen”, her daim bize şarkı söylemek isteyen Durmuş abim 😀

 

InnoCampus geceleyin hiçte tekin bir yer değil! Benden demesi! 😀

Sanal Gerçeklik gözlüğü ile uyuya kalan insandan zarar gelemez 😉

Yorum Yok 😀

O kahveyi yavaşça yere indir adamım 
Bütün her şey için herkese canı gönülden Teşekkür Ederim.

Not Olarak: Hackathon benim için ayrı bir deneyim oldu!

9 takım arasında en genci biz olmamıza rağmen gece gündüz uyumadık ve emeğimizin karşılığını alarak mültecilere yönelik olan projemizi gerçekleştirdik ve ödül almaya hak kazandık!
Teşekkürler
İnno!